غذا یکی از اصلی‌ترین عوامل تعیین‌کننده سلامت انسان است. هر لقمه‌ای که مصرف می‌کنیم، اثرات بیولوژیکی، متابولیکی و روانی دارد. در دهه‌های اخیر، مصرف محصولات حیوانی—گوشت قرمز، گوشت سفید، لبنیات و تخم‌مرغ—به دلیل دسترسی آسان و افزایش صنعتی شدن دامداری، به شکل چشمگیری افزایش یافته است.

هر لقمه‌ای که مصرف می‌کنیم، اثر مستقیمی بر سلامت و متابولیسم بدن دارد. محصولات حیوانی—شامل گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ—منابع پروتئین و ویتامین هستند، اما تحقیقات علمی نشان می‌دهند که مصرف مداوم و زیاد آن‌ها می‌تواند پیامدهای منفی بر بدن داشته باشد.

غذا بیش از یک نیاز بیولوژیک است؛ بازتابی از سبک زندگی، فرهنگ، اقتصاد و ارتباط انسان با محیط زیست. در قرن اخیر، مصرف محصولات حیوانی—گوشت قرمز، گوشت سفید، لبنیات و تخم‌مرغ—افزایش چشمگیری داشته است. صنعتی شدن دامداری و تولید انبوه باعث شده که این منابع پروتئینی برای بسیاری از مردم در دسترس باشند، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مصرف مداوم و بیش از حد آن‌ها اثرات متعددی بر بدن و سلامت عمومی دارد.

انسان‌ها از دیرباز برای بقا به منابع حیوانی و گیاهی تکیه داشته‌اند. اما با پیشرفت علم تغذیه و پزشکی، پرسش‌های تازه‌ای درباره پیامدهای مصرف محصولات حیوانی مطرح شده است. آیا گوشت، لبنیات و سایر فرآورده‌های حیوانی آن‌گونه که در تبلیغات و فرهنگ غذایی جوامع جا افتاده، به‌راستی سالم و ضروری‌اند؟ یا آنکه این مواد غذایی در پشت ظاهر پرانرژی خود، تهدیدی برای بدن انسان به شمار می‌آیند؟

مصرف محصولات حیوانی، شامل گوشت قرمز، گوشت سفید، تخم‌مرغ و فرآورده‌های لبنی، در طول تاریخ بخش مهمی از رژیم غذایی انسان بوده است. با این حال، مطالعات علمی نشان می‌دهند که این محصولات به صورت ذاتی می‌توانند خطرات جدی برای سلامت انسان ایجاد کنند. برخلاف باور عمومی که معتقد است «مصرف زیاد مضر است»، شواهد نشان می‌دهند حتی مصرف متوسط محصولات حیوانی اثرات منفی طولانی‌مدت بر سلامت بدن دارد.