در دل جوامع مدرن، کشتارگاه‌ها تبدیل به نمادهایی از بی‌صدایی و فراموشی شده‌اند؛ فضاهایی پنهان، صنعتی، بی‌روح و به‌ظاهر ضروری، که در آن‌ها سالانه میلیاردها حیوان برای تغذیه‌ی انسان‌ها کشته می‌شوند. اما این روند، تنها یک مسئله‌ی مربوط به «غذا» نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از فاجعه‌های اخلاقی، زیست‌محیطی، اجتماعی و انسانی را شامل می‌شود.

برای بسیاری از انسان‌ها، شیر و لبنیات نماد تغذیه سالم، رشد و قوت هستند. اما واقعیت پشت این «سفیدی مقدس» آن‌چنان تیره و دردناک است که کمتر کسی توان روبرو شدن با آن را دارد. لبنیات تنها یک نوشیدنی نیست؛ حاصل بهره‌کشی سیستماتیک از بدن و جان مادری است که هیچ‌گاه فرزندانش را نمی‌بیند، در اسارت، تحقیر، و درد زندگی می‌کند و اغلب پس از چند سال بهره‌برداری بی‌رحمانه، کشته می‌شود. این مقاله به بررسی علمی، اخلاقی و واقعی شرایط گاوهای شیرده در دامداری‌های صنعتی و آثار این صنعت بر انسان، حیوان و محیط زیست…

در جهانی که به‌طور فزاینده‌ای با بحران‌های اقلیمی، بیماری‌های همه‌گیر، و بحران‌های اخلاقی روبه‌روست، زمان آن فرارسیده که نگاهی دوباره و ژرف‌تر به منشأ بسیاری از این بحران‌ها بیندازیم: صنعت دامداری صنعتی. این صنعت که با هدف تأمین “پروتئین حیوانی” شکل گرفته، امروزه نه تنها تهدیدی برای سلامت انسان‌ها، بلکه یکی از عوامل اصلی تخریب محیط زیست، شکنجه حیوانات، گرسنگی جهانی و پاندمی‌های نوظهور محسوب می‌شود. در این مقاله، به بررسی عمیق خطرات چندوجهی دامداری صنعتی و مصرف محصولات حیوانی می‌پردازیم.

مصرف گوشت در بسیاری از فرهنگ‌ها ریشه‌های عمیقی دارد و به عنوان منبع اصلی پروتئین و انرژی شناخته شده است. اما در دنیای امروز که علم پزشکی، آگاهی‌های زیست‌محیطی و حساسیت‌های اخلاقی افزایش یافته، باید دید تازه‌ای به این عادت غذایی داشت.در این مقاله به صورت مستند و مستدل، دلایل مهم و ضروری برای کنار گذاشتن گوشت و گرایش به رژیم‌های گیاه‌محور بررسی می‌شود.

در دنیای امروز که با بحران‌های زیست‌محیطی، شیوع بیماری‌های مزمن و رنج حیوانات روبه‌رو هستیم، بسیاری از ما به بازاندیشی در سبک زندگی خود رسیده‌ایم. یکی از بنیادی‌ترین این بازاندیشی‌ها، مربوط به چیزی است که هر روز می‌خوریم.