چربی حیوانی یکی از اصلی‌ترین منابع انرژی در رژیم غذایی سنتی محسوب می‌شود، اما تحقیقات گسترده نشان می‌دهند که مصرف مداوم چربی‌های اشباع حیوانی می‌تواند باعث افزایش خطر بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD)، التهاب بدن و اختلال در متابولیسم چربی‌ها شود. این مسئله نه تنها سلامت انسان را تهدید می‌کند، بلکه با مسائل اخلاقی و زیست‌محیطی مرتبط است، چرا که تولید چربی حیوانی با ظلم به حیوانات و مصرف بالای منابع طبیعی همراه است.

در دل جوامع مدرن، کشتارگاه‌ها تبدیل به نمادهایی از بی‌صدایی و فراموشی شده‌اند؛ فضاهایی پنهان، صنعتی، بی‌روح و به‌ظاهر ضروری، که در آن‌ها سالانه میلیاردها حیوان برای تغذیه‌ی انسان‌ها کشته می‌شوند. اما این روند، تنها یک مسئله‌ی مربوط به «غذا» نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از فاجعه‌های اخلاقی، زیست‌محیطی، اجتماعی و انسانی را شامل می‌شود.

برای بسیاری از انسان‌ها، شیر و لبنیات نماد تغذیه سالم، رشد و قوت هستند. اما واقعیت پشت این «سفیدی مقدس» آن‌چنان تیره و دردناک است که کمتر کسی توان روبرو شدن با آن را دارد. لبنیات تنها یک نوشیدنی نیست؛ حاصل بهره‌کشی سیستماتیک از بدن و جان مادری است که هیچ‌گاه فرزندانش را نمی‌بیند، در اسارت، تحقیر، و درد زندگی می‌کند و اغلب پس از چند سال بهره‌برداری بی‌رحمانه، کشته می‌شود. این مقاله به بررسی علمی، اخلاقی و واقعی شرایط گاوهای شیرده در دامداری‌های صنعتی و آثار این صنعت بر انسان، حیوان و محیط زیست…

در جهانی که به‌طور فزاینده‌ای با بحران‌های اقلیمی، بیماری‌های همه‌گیر، و بحران‌های اخلاقی روبه‌روست، زمان آن فرارسیده که نگاهی دوباره و ژرف‌تر به منشأ بسیاری از این بحران‌ها بیندازیم: صنعت دامداری صنعتی. این صنعت که با هدف تأمین “پروتئین حیوانی” شکل گرفته، امروزه نه تنها تهدیدی برای سلامت انسان‌ها، بلکه یکی از عوامل اصلی تخریب محیط زیست، شکنجه حیوانات، گرسنگی جهانی و پاندمی‌های نوظهور محسوب می‌شود. در این مقاله، به بررسی عمیق خطرات چندوجهی دامداری صنعتی و مصرف محصولات حیوانی می‌پردازیم.